راکتی

نام ورزش های راکتی

تنیس (Tennis)

ورزش تنیس یکی از ورزش های راکتی است که حدود قرن ۱۲ و ۱۳ میلادی در کشور فرانسه ابداع شد و سال ۱۸۷۲ سرگرد هاری جم انگلیسی این ورزش را به طور جدی دنبال کرد. اولین بار مسابقات تنیس سال ۱۸۷۷ در ویمبلدون برگزار گردید. به علت اینکه تنیس بیشتر بین اشراف زادگان بریتانیایی رواج داشت تنیس شاهی نیز خوانده می شد. بین سال های ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸ تنیس توسط انگلیسی ها وارد ایران شد و مسابقات قهرمانی کشور در همان سال ها برگزار گردید. تنیس ورزشی راکتی و بسیار پرطرفدار است. در این ورزش هر بازیکن تنیس با کمک راکتی شبکه ای و محکم که بین دو نفر (تنیس تک نفره) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می‌شود. بازیکنان با این راکت، توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب می‌کنند. در بازی تنیس بازیکنی یا تیمی که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده ‌است. این ورزش در زمین خاکی، چمن، آسفالت ورزشی و حتی در سالن سرپوشیده انجام می شود. به مسابقات تنیسی که روی شن های ساحلی اتفاق می افتد تنیس ساحلی گفته می شود که قوانین خاص خود را دارد. حتی راکت ها و توپ آن نیز متفاوت تر می باشد. ورزش تنیس یکی از ورزش های راکت دار است که تماشاچیان محبوبی برای خود دارد. ابعاد زمین تنیس ۱۰.۹۷ در ۲۳.۷۸ متر بوده و در سطح حرفه ای در ۳ تا ۵ ست برگزار می شود.  

تنیس روی میز (پینگ پنگ ) (Table Tennis)

در وب سایت رسمی ITTF ذکر شده که این بازی در سال ۱۸۸۷ توسط H.J.Singer نیویورکی نام تنیس روی میز بر آن گذاشته شد و در سال ۱۸۹۰ دیوید فاستر اولین میز تنیس را در انگلستان ساخت و به نام خود ثبت کرد.تنیس روی میز، به عنوان پینگ پنگ شناخته می شود. پینگ پنگ ورزشی است که در آن دو یا چهار بازیکن بر روی یک میز با استفاده از راکت های کوچک یک توپ سبک وزن را به نیمه دیگر میز پرتاب می کنند. با توری که در وسط میز قرار دارد محدوده زمین حریف مشخص شده است و توپ باید یکبار به سمت دیگر میز ضربه وارد کند. زمانی که بازیکن مقابل قادر به بازگشت توپ نباشد برای حریفش امتیاز محسوب می شود. سرعت بازی تنیس روی میز نسبت به بقیه ورزش های راکتی بیشتر است زیرا زمین بازی که همان میز پینگ پنگ است کوچکتر و محدودتر می باشد. میز تنیس ۲۷۴ در ۱۵۲.۵ سانتیمتر بوده و ارتفاع آن از زمین ۷۶ سانتیمتر است.نمونه محصولات بهترین میزهای پینگ پینگ را اینجا ببینید.

بدمینتون (Badminton)

ریشه بدمینتون از بازی پونا (POONA) در هندوستان می آید. نخستین بار قوانین ورزش های راکتی بدمینتون درسال ۱۸۷۷ نوشته شد و طی چند سال شکل زمین بازی تغییراتی کرد تا اینکه در سال ۱۹۰۱ زمین رسمی بدمینتون به شکل مستطیل فعلی تثبیت شد. راکت بدمینتون یک ورزش راکتی است که با استفاده از یک راکت توری و یک توپ پردار یا پلاستیکی بسیار سبک انجام می گیرد. این ورزش به صورت تکنفره یا تیم دونفره اجرا می شود. بدمینتون اغلب به عنوان یک فعالیت بی نظیر در فضای باز، در یک حیاط یا در ساحل بازی می شود؛ بازی های رسمی در زمینی مستطیلی شکل بوده و امتیازات با ضربه زدن به توپ بدمینتون با راکت و فرود آن در نیمه مخالف زمین حریف به ثمر می رسد. زمین بدمینتون ۶.۱۰ در ۱۳.۴۰ متر بوده و با توری با ارتفاع ۱.۵۵ متر از سطح زمین به دو قسمت تقسیم می شود. برنده بازی کسی است که ۲ گیم از ۳ گیم بازی را ببرد.

اسکواش (Squash)

ورزش های راکتی اسکواش نخستین بار سال ۱۸۳۰ در مدرسه هارو انگستان ابداع شد و سال ۱۹۹۲ نام آن به فدراسیون جهانی اسکواش تغییر کرد. در این ورزش راکتی بازیکنان در زمینی احاطه شده با شیشه بازی می کنند. در سطح مسابقات شیشه های بیشتری است تا دیدن بازی برای تماشاچیان راحت تر باشد. بازیکنان در تیم های تک نفره یا دونفره اقدام به ضربه زدن به توپ به سمت دیوار مقابل می کنند. کلیه زمین محصور شده متعلق به هر دو بازیکن است و محدودیتی در این مورد وجود ندارد. یکی از دشواری‌های اسکواش این است که برخلاف دیگر ورزش‌های راکتی، توپ در اغلب اوقات از پشت سر بازیکن می‌آید. راکت اسکواش  مخصوص بوده و توپ آن از دو لایه لاستیک فشرده تو خالیست که گرمای هوا بر سرعت عمل توپ تاثیرگذار است. مسابقات اسکواش یکی از ورزش های راکت دار است شامل ۳ یا ۵ گیم ۱۱ امتیازی است. اتاقک اسکواش کورت نام دارد و ۹.۷۵ در ۶.۴۰ متر بوده و ارتفاع آن ۴.۵۷ متر می باشد.